تفاوت مین‌نت و تست‌نت در بلاکچین چیست؟
بلاک چین معمولا دارای یک شبکه اصلی (mainnet) برای فعالیت اقتصادی واقعی و یک یا چند شبکه آزمایشی (Testnets) برای تست است. شبکه اصلی را به عنوان بزرگراهی در نظر بگیرید که در آن ترافیک واقعی جریان دارد و شبکه آزمایشی یک مسیر آزمایشی بسته که در آن وسایل نقلیه (یا کد) جدید می توانند آزمایشات را بدون عواقبی انجام دهند. این جداسازی بسیار مهم است: به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا قبل از استقرار به‌روزرسانی‌ها یا برنامه‌ها در شبکه اصلی، در یک محیط کم خطر تست کنند.
مین نت ها تراکنش های واقعی را با ارزش اقتصادی واقعی پردازش می کنند، در حالی که شبکه های آزمایشی از توکن های بی ارزش برای آزمایش در بلاکچین استفاده می کنند.
شبکه‌های آزمایشی به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهند که قراردادهای هوشمند، پروتکل‌های DeFi و ارتقاء شبکه را بدون ریسک مالی قبل از راه‌اندازی در شبکه اصلی آزمایش کنند.
در حالی که شبکه‌های اصلی امنیت و ثبات را در اولویت قرار می‌دهند، شبکه‌های آزمایشی اغلب برای تسهیل نوآوری و باگ‌زدایی به‌روزرسانی میشوند.
آینده شبکه‌های آزمایشی شامل آزمایش مبتنی بر هوش مصنوعی، بازنشانی سریع‌تر و بهبود فضای توسعه و تضمین توسعه روان‌تر بلاکچین است.
شبکه های بلاک چین با ثبت تراکنش ها در یک دفتر کل توزیع شده، ارزهای دیجیتال و برنامه های غیرمتمرکز را ارائه می کنند. اما آیا می‌دانستید که اکثر بلاک‌چین‌ها واقعاً در چندین محیط اجرا میشوند؟
این امر به توسعه دهندگان اجازه می دهد بدون به خطر انداختن پول واقعی یا اختلال در سیستم اصلی اقدام به آزمایش شیکه کنند.
به عبارت ساده، یک بلاک چین معمولا دارای یک شبکه اصلی (mainnet) برای فعالیت اقتصادی واقعی و یک یا چند شبکه آزمایشی (Testnets) برای تست است.
شبکه اصلی را به عنوان بزرگراهی در نظر بگیرید که در آن ترافیک واقعی جریان دارد و شبکه آزمایشی یک مسیر آزمایشی بسته که در آن وسایل نقلیه (یا کد) جدید می توانند آزمایشات را بدون عواقبی انجام دهند.
این جداسازی بسیار مهم است: به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا قبل از استقرار به‌روزرسانی‌ها یا برنامه‌ها در شبکه اصلی، در یک محیط کم خطر تست کنند.
شبکه اصلی چیست؟
شبکه اصلی (مین نت) بلاک چینی کاملاً کاربردی است که در آن تراکنش های واقعی رخ می دهد و کوین ها ارزش واقعی را حفظ می کنند. این نسخه «دنیای واقعی» یک بلاک چین است. وقتی بیت کوین (BTC) ارسال می کنید یا هزینه های گس را با اتر (ETH) می پردازید، از شبکه اصلی استفاده می کنید. تراکنش ها دائمی، غیرقابل برگشت هستند و در دفتر کل ثبت می شوند و امنیت در اولویت قرار دارد.
ویژگی های کلیدی شبکه اصلی
- تراکنش های واقعی: نقل و انتقالات شامل ارز دیجیتال واقعی است و هر گونه اشتباه (به عنوان مثال، ارسال به آدرس اشتباه) می تواند منجر به ضرر مالی واقعی شود.
- امنیت و تمرکززدایی: توسط شبکه گسترده ای از ماینرها یا اعتبار سنج ها با استفاده از مکانیسم های اجماع مانند اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) پشتیبانی می شود که حملات را بسیار دشوار می کند.
- قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های کاربردی: توسعه‌دهندگان قراردادهای هوشمند را تنها پس از آزمایش‌های گسترده در شبکه اصلی مستقر میکنند، زیرا خطاها پرهزینه هستند و قابل برگشت نیستند.
- مشوق‌های اقتصادی: شرکت‌کنندگان شبکه را امن میکنند و پاداش‌های واقعی دریافت میکنند (به عنوان مثال، استخراج‌کنندگان بیت‌کوین BTC کسب میکنند، اعتبارسنج های اتریوم ETH دریافت میکنند).
نمونه هایی از شبکه های اصلی
- شبکه اصلی بیت‌کوین: بلاک چین اصلی، انتقال بیت‌کوین به صورت همتا به همتا را مدیریت می‌کند و با استخراج اثبات کار امن می‌شود.
- شبکه اصلی اتریوم: بستری برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps)، از جمله پروتکل‌های DeFi و بازارهای (NFT) که با اثبات سهام امن شده است.
- شبکه اصلی سولانا: یک بلاک چین پرسرعت و کم هزینه که برای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، NFTها و بازی‌ها استفاده می‌شود و بهبود عملکرد را بر تمرکززدایی ترجیح می‌دهد.
هر شبکه اصلی، ستون اکوسیستم بلاک چین است، جایی که کاربران واقعی، پول و برنامه‌های کاربردی بر روی یک دفتر کل توزیع شده کار میکنند.
تست نت چیست؟
اجرای مستقیم بر روی شبکه اصلی پرهزینه و پرخطر است. یک باگ در قرارداد هوشمند می تواند منجر به از دست رفتن سرمایه شود. شبکه‌های آزمایشی یک سندباکس امن و کم‌خطر ارائه میکنند که در آن توسعه‌دهندگان می‌توانند آزادانه کد خود را قبل از راه‌اندازی در شبکه اصلی آزمایش، اشکال‌زدایی و اصلاح کنند.
ویژگی های کلیدی یک شبکه آزمایشی
- تراکنش‌های شبیه‌سازی‌شده: از توکن های آزمایشی استفاده می‌کند که ارزش پولی ندارند و امکان تست رایگان را فراهم میکنند.
- محیط تست ایمن: توسعه دهندگان می توانند کد را بدون تأثیرگذاری بر کاربران یا دارایی های واقعی اجرا کنند.
- به‌روزرسانی‌ها و ریست‌های مکرر: شبکه‌های آزمایشی اغلب نسخه‌های نرم‌افزار جدیدتری را اجرا میکنند و ممکن است به‌طور دوره‌ای برای یکپارچه‌سازی ارتقاها بازنشانی شوند.
- آموزش کاربر: راهی عالی برای مبتدیان برای تمرین استفاده از کیف پول، DApp ها و پروتکل های DeFi بدون ریسک واقعی.
نمونه هایی از شبکه های آزمایشی محبوب
- بیت‌کوین تست‌نت: کپی شبکه بیت‌کوین با استفاده از BTC آزمایشی، که اغلب توسط توسعه‌دهندگان کیف پول و برنامه‌های بیت‌کوین استفاده می‌شود.
- شبکه‌های آزمایشی اتریوم (Goerli، Sepolia و غیره): توسعه‌دهندگان اتریوم از آن‌ها برای آزمایش قراردادهای هوشمند و DAppها با آزمایش رایگان ETH استفاده میکنند. Sepolia یک شبکه آزمایشی توصیه شده برای توسعه اتریوم است.
- شبکه آزمایشی Solana: شبکه آزمایشی Solana برای تست استرس به‌روزرسانی ها قبل از استقرار شبکه اصلی استفاده می شود. سولانا همچنین یک devnet دارد (یک محیط بلاک چین خصوصی که عمدتاً توسط توسعه دهندگان برای آزمایش و باگ زدایی در مراحل اولیه استفاده می شود).
- سایر شبکه‌های آزمایشی: Polkadot (Westend)، BNB Chain (BSC Testnet) و بسیاری از بلاکچین های دیگر.
صرف نظر از بلاکچین، شبکه‌های آزمایشی برای نوآوری ضروری هستند و محیطی بدون ریسک را برای توسعه‌دهندگان و کاربران فراهم میکنند تا قبل از شروع به کار آزمایش کنند، یاد بگیرند و اصلاح کنند.
Mainnet در مقابل testnet: تفاوت های کلیدی
- هدف: شبکه اصلی، بلاکچینی است که در آن تراکنش‌های واقعی رخ می‌دهد، در حالی که شبکه آزمایشی برای آزمایش طراحی شده است.
- هزینه‌ها: Mainnetها ارزهای دیجیتال واقعی را مدیریت میکنند و تراکنش‌ها هزینه‌های واقعی دارند. شبکه‌های آزمایشی از توکن‌های تست بی‌ارزش استفاده میکنند که به‌صورت رایگان در دسترس هستند، و این امر روند آزمایش را بدون ریسک می‌کند.
- امنیت: شبکه های اصلی بسیار امن هستند زیرا وجوه واقعی در خطر است و نیاز به ممیزی و نظارت دقیق دارد. شبکه های آزمایشی، کم خطر هستند، امکان تست را فراهم می کنند، اما ممکن است امنیت کمتری داشته باشند.
- عملکرد: شبکه‌های اصلی قابلیت اطمینان بلندمدت را با ارتقاء برنامه‌ریزی‌شده در اولویت قرار می‌دهند. از سوی دیگر، شبکه‌های آزمایشی می‌توانند ناپایدار باشند و به‌صورت دوره‌ای بازنشانی شوند و امکان تکرار سریع و آزمایش ویژگی‌های جدید را فراهم کنند.
- کاربرد: توسعه دهندگان از شبکه های آزمایشی برای آزمایش قراردادهای هوشمند، برنامه های DeFi و ارتقاء شبکه قبل از راه اندازی در شبکه اصلی استفاده می کنند. شبکه های اصلی برای تولید نهایی، مدیریت کاربران واقعی و ارزش واقعی راه اندازی میشوند.
در نهایت، شبکه‌های اصلی و شبکه‌های آزمایشی یکدیگر را تکمیل میکنند.
نحوه استفاده توسعه دهندگان از شبکه های آزمایشی قبل از شبکه اصلی
راه اندازی مستقیم در شبکه اصلی یک اشتباه است. تیم‌های باتجربه می‌دانند که باید قبل از راه اندازی اصلی آن را آزمایش کنند. نحوه استفاده توسعه دهندگان از شبکه های آزمایشی قبل از انتشار DApp یا به روز رسانی در شبکه اصلی:
- توسعه و کامپایل کد: توسعه دهندگان قراردادهای هوشمند را با استفاده از شبیه سازها یا بلاکچین های خصوصی قبل از انتقال به شبکه آزمایشی می نویسند و آزمایش می کنند. این امر تضمین می کند که عملکرد اولیه قبل از آزمایش عمومی بدون اشکال است.
- استقرار در شبکه آزمایشی: قرارداد با استفاده از یک کیف پول (مانند MetaMask) یا یک گره در یک شبکه آزمایشی عمومی (به عنوان مثال، Ethereum’s Sepolia یا Bitcoin Testnet) راه اندازی می شود. بلاکچین یک آدرس به آن اختصاص می دهد و یک شبکه اصلی واقعی را شبیه سازی می کند.
- توکن های آزمایشی: از آنجایی که تراکنش ها مستلزم کارمزد هستند، توسعه دهندگان توکن های آزمایشی رایگان را برای شبیه سازی تعاملات واقعی دریافت می کنند و از اجرای روان و بدون ریسک اطمینان حاصل می کنند.
- آزمایش کامل: این قرارداد تحت شبیه‌سازی‌های واقع‌بینانه قرار می‌گیرد. کاربران با معامله توکن‌ها، مینت NFT یا اجرای تراکنش‌های DeFi با آن تعامل دارند. این مرحله به شناسایی باگ، آسیب پذیری های امنیتی و مشکلات عملکرد کمک می کند.
- ممیزی و بهینه سازی: توسعه دهندگان کد را برای بهره وری گس، تست استرس برای ازدحام شبکه، و ممیزی های امنیتی آزمایش میکنند. برخی از پروژه ها حتی از آزمایش کنندگان عمومی دعوت می کنند تا باگ های غیرمنتظره را شناسایی کنند.
- مهاجرت به شبکه اصلی: پس از آزمایش کامل، نسخه نهایی با پرداخت هزینه های واقعی گس به شبکه اصلی بلاکچین منتقل می شود. در صورت امکان، شرکت کنندگان در شبکه آزمایشی ممکن است از طریق ایردراپ یا استراتژی های مهاجرت دارایی پاداش دریافت کنند.
حتی پس از راه‌اندازی شبکه اصلی، توسعه‌دهندگان همچنان از شبکه‌های آزمایشی برای به‌روزرسانی‌های آتی، رفع اشکال‌ها و گسترش ویژگی‌ها استفاده میکنند و از ثبات و امنیت قبل از عرضه به‌روزرسانی‌ها اطمینان حاصل میکنند.
شبکه های اصلی و شبکه های آزمایشی: دو ستون توسعه بلاک چین
شبکه های اصلی و شبکه های آزمایشی دو روی بلاکچین هستند. یکی تراکنش های واقعی را اجرا می کند، در حالی که دیگری به نوآوری کمک می کند. شبکه‌های آزمایشی فضایی بدون ریسک برای آزمایش فراهم میکنند و ثبات و امنیت شبکه‌های اصلی را برای کاربران روزمره تضمین میکنند.
برای توسعه‌دهندگان و علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال، شبکه‌های آزمایشی بسیار ارزشمند هستند. بسیاری از پروتکل‌های اصلی DeFi، پلتفرم‌های NFT و ارتقاء بلاکچین قبل از راه‌اندازی در شبکه اصلی، در شبکه‌های آزمایشی اصلاح شدند.
منبع خبر: نیپوتو مگ
این مقاله یک رپورتاژ آگهی است و مسئولیت آن متوجه سفارش دهنده ان است و مجله خبری شهر مسئولیتی در خصوص محتوا و خدمات معرفی شده ندارد.
