فاجعه کم آبی در ایران ابعاد وسیعی یافته و منابع آب زیرزمینی کشور را به شدت تهدید می‌کند. بسیاری از مناطق به طور کامل به آب‌های زیرزمینی وابسته‌اند و کاهش بارش‌ها و برداشت بی‌رویه، این منابع حیاتی را به مرز نابودی کشانده است.
امروزه بیش از نصف آب آشامیدنی کشور از سفره‌های زیرزمینی تأمین می‌شود؛ در برخی استان‌ها این رقم به بیش از ۸۰ درصد می‌رسد. مدیریت نادرست منابع آبی، افت شدید سطح آب‌های زیرزمینی و خشک شدن بسیاری از دشت‌ها را در پی داشته است.
کاهش آب ورودی به سدها و پایین بودن سطح آب مخازن، به‌خصوص در نواحی مرکزی و شرقی، نشان از بحران جدی در منابع آبی سطحی دارد. این وضعیت، در کنار خشکسالی‌های پیاپی، فشار مضاعفی بر منابع زیرزمینی وارد کرده است.
برای رهایی از این وضعیت بحرانی، نیازمند اجرای جدی طرح‌های احیاء و تعادل‌بخشی منابع آب هستیم. تهیه و تصویب طرح‌های جامع آبرسانی به شهرها و روستاها و فعال‌تر شدن کمیته‌های استانی سازگاری با کم‌آبی، از ضروریات مدیریت پایدار منابع آبی کشور است.
برنامه‌ریزی دقیق و هماهنگی میان ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف، برای مقابله با این چالش حیاتی ضروری است. استان‌هایی مانند یزد که با بحران شدید آب دست و پنجه نرم می‌کنند، نیازمند توجه ویژه و اقدامات فوری هستند.
بحران آب زیرزمینی در ایران، ابعادی فراتر از یک مشکل ساده دارد و نیازمند اقدامات فوری و بنیادی است. احیاء و تعادل‌بخشی منابع آب، تغییر در شیوه مدیریت منابع آبی و بالا بردن آگاهی عمومی، می‌تواند در بهبود این شرایط نقش موثری داشته باشد. بی‌توجهی به این بحران، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
