آمار نگران کننده شیوع HIV در شش ماهه اول سال 1403
گزارشی تازه از سوی رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، زنگ خطری جدی را درباره شیوع ویروس HIV در کشور به صدا درآورده است. براساس این گزارش، تعداد افراد مبتلا به HIV در ایران به رقم قابل توجهی رسیده و الگوی انتقال این ویروس نیز تغییراتی چشمگیر نشان میدهد.
طبق آمار ارائه شده، حدود ۴۴ هزار و ۱۰۵ نفر در ایران با این ویروس زندگی میکنند. این در حالی است که از ابتدای شناسایی این بیماری تاکنون، ۴۸ هزار و ۱۷ مورد ابتلا به ثبت رسیده و متاسفانه ۲۳ هزار و ۲۵۷ نفر نیز جان خود را بر اثر این بیماری از دست دادهاند. در شش ماهه اول سال جاری، ۲۴ هزار و ۷۶۰ نفر مبتلا به HIV شناسایی شدهاند که از این میان، ۱۹ هزار و ۸۶۹ نفر تحت پوشش مراقبتهای پزشکی و ۱۹ هزار و ۶۵ نفر تحت درمان فعال قرار دارند.
تغییر الگوی انتقال و افزایش نگران کننده از طریق روابط جنسی
یکی از نکات قابل توجه در این گزارش، تغییر الگوی انتقال ویروس HIV است. در حالی که به طور سنتی تزریق با سرنگ مشترک در میان مصرفکنندگان مواد مخدر به عنوان عامل اصلی شیوع این بیماری شناخته میشد، در شش ماهه اول سال ۱۴۰۳، ۶۵.۲ درصد از موارد جدید ابتلا به روابط جنسی مربوط میشود. این در حالیست که تنها ۱۰ درصد از موارد ابتلا به اعتیاد تزریقی مربوط بوده است. همچنین ۰.۷ درصد از موارد از طریق انتقال از مادر به کودک و در ۲۴.۱ درصد از موارد، راه انتقال مشخص نشده است. خوشبختانه هیچ مورد ابتلای جدیدی از طریق خون و فرآوردههای خونی گزارش نشده است.
توزیع مبتلایان بر اساس جنسیت و گروه سنی
گزارش همچنین نشان میدهد که ۸۱ درصد از کل موارد تشخیص داده شده مربوط به مردان و ۱۹ درصد مربوط به زنان است. اما این نسبت در شش ماهه اول سال جاری تغییر کرده و به ترتیب ۶۸ درصد در مردان و ۳۲ درصد در زنان مشاهده شده است. از نظر گروه سنی، حدود ۳ درصد از مبتلایان در زمان تشخیص کمتر از ۲۰ سال سن داشتهاند، ۷۳ درصد در گروه سنی ۲۰ تا ۴۵ سال و ۲۴ درصد بالای ۴۵ سال قرار دارند. این الگوی سنی در سالهای اخیر تغییرات چندانی نداشته است.
لزوم توجه به پیشگیری و درمان
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر، بر اهمیت تمایز بین HIV و ایدز تاکید کرد. ایدز مرحله نهایی بیماری HIV است و با مراقبت و درمان مناسب، فرد مبتلا ممکن است تا آخر عمر به مرحله ایدز نرسد. همچنین وی تاکید کرد که HIV از طریق تماسهای روزمره، همصحبت شدن یا زندگی دسته جمعی منتقل نمیشود.