فراوانی کمبود ویتامین D در ایران، زنگ خطری برای سلامت عمومی
نقص ویتامین D، معضلی جدی در ایران است که سلامت ۷۵ درصد از جمعیت کشور را تحت تاثیر قرار داده است. این آمار نگران‌کننده، اهمیت توجه ویژه به این موضوع را دوچندان می‌کند. کمبود ویتامین D، با وجود ارتباطش با کمبود کلسیم، به دلیل نقش اساسی‌اش در استحکام استخوان‌ها، تقویت سیستم ایمنی و عملکردهای حیاتی بدن، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
عوامل متعددی در بروز این کمبود نقش دارند. شیوه زندگی امروزی، با کاهش تحرک بدنی، افزایش زندگی آپارتمانی و به تبع آن، کاهش قرارگیری در معرض نور خورشید، از جمله این عوامل هستند. همچنین، مصرف ناکافی لبنیات، به عنوان منبع اصلی کلسیم، به این مشکل دامن می‌زند.
وزارت بهداشت، با درک اهمیت این موضوع، برنامه‌هایی را برای افزایش مصرف شیر و لبنیات در دستور کار خود قرار داده است. از جمله این برنامه‌ها می‌توان به طرح توزیع مجدد شیر در مدارس اشاره کرد که با حمایت دولت نیز همراه است. این طرح، می‌تواند در بهبود وضعیت سلامت استخوان‌ها و جبران کمبود کلسیم موثر باشد.
اما، برای مقابله با کمبود ویتامین D، تنها افزایش مصرف لبنیات کافی نیست. استفاده از مکمل‌های ویتامین D، به خصوص برای افرادی که دسترسی کمتری به نور خورشید دارند، ضروری است. همچنین، تشخیص به موقع و درمان افراد مبتلا به کمبود ویتامین D، به ویژه سالمندان که در معرض خطر پوکی استخوان و شکستگی هستند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
یکی از موانع اصلی در این زمینه، چگونگی تامین مالی برنامه‌های حمایتی از تغذیه سالم است. در حالی که وزارت بهداشت، لیستی از مالیات بر روی کالاهای مضر برای سلامتی ارائه داده است، اما استفاده از این منابع برای حمایت از طرح‌های تغذیه‌ای، با مشکلاتی مواجه است.
در مجموع، برای حل مشکل کمبود ویتامین D در ایران، به یک اقدام چند وجهی نیاز داریم که شامل افزایش آگاهی عمومی، حمایت‌های دولتی، دسترسی آسان‌تر به مکمل‌های ویتامین D و اصلاح الگوی تغذیه‌ای جامعه می‌شود. مسئولین باید با جدیت بیشتری به این موضوع بپردازند و برای رفع آن اقدامات اساسی انجام دهند.
