فرشاد فرجی در میانه فصل بیستم به پرسپولیس پیوست و از آن زمان تاکنون، چهار فصل پر فراز و نشیب را در این تیم سپری کرده است. در طول این مدت، فرجی فرصتی برای درخشش پیدا نکرد و به نوعی در سایه قرار گرفت. او شاگرد سابق یحیی گل‌محمدی بود و با نظر همین مربی به پرسپولیس پیوست، اما نتوانست نظر مثبت سرمربیان را به خود جلب کند. فرجی بیشتر در پست دفاع میانی بازی می کرد و عملکرد او به پاشنه آشیل تیم تبدیل شده بود. انتقاد از او در فضای مجازی و بین هواداران بسیار زیاد بود و بسیاری معتقد بودند که او در حد پرسپولیس نیست.
اما با حضور کارلوس گاریدو در کادرفنی پرسپولیس، ورق به نفع فرجی برگشت. گاریدو از فرجی به عنوان مدافع راست استفاده کرد و او با توجه به تجربه بازی در این پست در تیم‌های پدیده و شهر خودرو، توانست به خوبی اعتماد سرمربی را جبران کند.
اولین حضور فرجی در پست مدافع راست در بازی دربی تهران بود، زمانی که ایوب عملود به دلیل مصدومیت، مسابقه را از دست داد. فرجی چنان درخشان ظاهر شد که هیچ‌کس دلتنگ مدافع مراکشی نشد. او علاوه بر دفاع خوب، چندین سانتر خطرناک روی دروازه حریف ارسال کرد که می‌توانست به گل تبدیل شود. پس از آن و با توجه به مصدومیت‌های پی در پی عملود، فرجی به طور مداوم در سمت راست دفاع به میدان رفت و عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشت. او در بازی با الغرافه، گل زیبایی را به ثمر رساند و در چندین موقعیت دیگر هم نزدیک بود گلزنی کند. همچنین در بازی با گل‌گهر، با یک ضربه سر خطرناک، پاس گل بازی را برای وحید امیری فرستاد و توانست توانایی‌ها و مخفی ماندن خود را به رخ بکشد.
