اسدآباد؛ قطب گوجهفرنگی ایران با مزارع خالی

قطب تولید گوجهفرنگی در همدان، گوجه ندارد!
سالها در استان همدان نام اسدآباد مترادف با گوجهفرنگی مرغوب بود؛ شهری که از هزار هکتار مزرعهاش بخش اعظم گوجهفرنگی کشور تأمین میشد و کارخانه رب آن، روزانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ تن محصول دریافت میکرد. اما امسال همهچیز تغییر کرده و سطح زیرکشت از هزار هکتار به ۱۷۰ هکتار کاهش یافته است—تغییری بیسابقه که بازار داخلی و خط تولید کارخانه رب اسدآباد را با بحران جدی روبهرو کرده است.
چرایی خالیماندن مزارع
مسلم حسنآبادی، مدیر جهاد کشاورزی اسدآباد، این عوامل را در کاهش سطح زیرکشت مؤثر میداند:
- آفت «گل جالیز» که بدون حمایت دانشبنیانها امیدی به مبارزه نداشت؛
- هزینههای سرسامآور کود، بذر، دستمزد کارگر و حملونقل؛
- نبود قرارداد خرید تضمینی و ثبات بازار که کشاورزان را به کشت محصولات جایگزین ترغیب کرد.
از سوی دیگر، خردهمالکی اراضی (قطعات ۱–۳ هکتاری) مدیریت یکپارچه مزرعه را مشکل کرده و کارایی آبیاری قطرهای را کاهش داده است.

پیامدها و راهکارها
با افت تولید به یکسوم سالهای قبل، کارخانه رب اسدآباد که ظرفیت اسمی ۱۳۰۰ تن ورودی روزانه دارد، ناچار شده تنها با زیر ۲۰۰ تن گوجه روزانه به کار ادامه دهد. این وضعیت نهتنها اشتغال مستقیم صدها کارگر کارگری را تهدید میکند، بلکه زنجیره تأمین لوبیا، کنسرو و سایر صنایع تبدیلی منطقه را نیز تحت فشار قرار داده است.
برای بازگشت به دوران تولید پایدار، برنامههای زیر در دستور کار قرار گرفته است:
- ترویج کشت تونلی و گلخانهای با ارقام هیبریدی که عملکرد هر هکتار را تا ۱۰۰ تن افزایش میدهد
- ایجاد اتحادیه و قراردادهای قراردادی بین کشاورزان و کارخانه، بهویژه ارائه خدمات کود و بذر با تخفیف
برگزاری جشنواره گوجهفرنگی در منطقه چهاردولی و تشکیل گروه تخصصی گوجهکاران نیز قرار است فرصتی باشد برای آموزش فنی، هماهنگی بازاریابی و احیای جایگاه اسدآباد بهعنوان «قطب گوجه» کشور. اگر این اقدامات با حمایت تسهیلاتی و بیمه محصول همراه شود، امسال میتواند نقطه آغاز بازگشت به روزهای پرمحصول گذشته باشد.

نیما مهدوی، یکی از خبرنگاران پرتلاش و خوشفکر تیم خبری است که با نگاهی تازه به مسائل، به پوشش رویدادهای روز میپردازد. او با تخصص در حوزههای فرهنگی و هنری، همواره سعی دارد تا با گزارشهای جذاب و تحلیلهای خلاقانه، ابعاد پنهان یک خبر را به مخاطبان نشان دهد.